இப்படம் விவசாயத்தின் நிலை, நீதித்துறை மற்றும் சாதாரண மக்கள் எதிர்கொள்ளும் அநீதிகள் பற்றிய வர்ணனையை வழங்குகிறது.
தமிழ்நாட்டின் ஒரு சிறிய கிராமத்தில் ஒரு வயதான விவசாயியின் ஒரு மாத கால வாழ்க்கையை படம் சித்தரிக்கிறது. மாயாண்டி (நள்ளாண்டி-85வயது) விவசாயி, எளிமையான வாழ்க்கை முறையைக் கடைப்பிடிப்பவர்.கிராமத்தில் வேறு விவசாயி இல்லாததால், கிராமக் கோவிலின் ஆண்டு விழாவிற்கு அடையாளமாக முதல் தானியத்தை வழங்கும் பணியை அவர் செய்கிறார். மீதமுள்ளவர்கள் தங்கள் நிலங்களை நிதியாளர்களுக்கும், வளர்ச்சித் திட்டங்களுக்காகவும் விற்றுவிட்டனர். மாயாண்டி தனது வயலில் ஒரு புதிய நெல் பயிரிட்டார். ஒரு நாள், அவர் தனது வயலில் ஒரு ஆண் மயிலும், இரு பெண்மயிலும் இறந்து கிடப்பதைக் கண்டார். அவற்றை தன் இஷ்ட தெய்வமான முருகனின் வாகனமாகக் கருதித் தன் வயலில் அடக்கம் செய்கிறார். அவர் பறவைகளை புதைப்பதை சக கிராமவாசி ஒருவர் பார்க்கிறார். விரைவில், மாயாண்டி மயிலைக் கொன்ற குற்றத்திற்காக (இந்தியாவின் தேசிய பறவை என்பதால்) கைது செய்யப்படுகிறார். நீதிமன்றக் காவலில் வைக்கப்பட்ட மாயாண்டி மீது வழக்குப் பதிவு செய்து நீதிமன்றத்திற்கு அழைத்து வரப்படுகிறார். அங்கு அவர் மாஜிஸ்திரேட்டிடம் (ரைச்சல் ரெபேக்கா) உண்மைகளை கூறுகிறார். சாட்சியின் மூலம்,மாயாண்டி பறவைகளை புதைப்பதை மட்டுமே பார்த்தார், அவற்றை கொல்வதை அல்ல என தெரிய வருகிறது. பொய் வழக்குப் பதிவு செய்ததற்காகக் காவல்துறையைக் கண்டித்து, மாற்றப்பட்ட அறிக்கையை சமர்ப்பிக்கும்படி கட்டளையிடுகிறார் மாஜிஸ்திரேட். எஃப்.ஐ.ஆர் பதிவு செய்யப்பட்டு புதிய அறிக்கையை தாக்கல் செய்ய நேரம் எடுக்கும் என்பதால், மாயாண்டி 15 நாட்கள் சிறையில் இருக்க உத்தரவிடப்படுகிறது. மாயாண்டி தான் புதிதாக பயிரிட்ட பயிரை பற்றி குறிப்பிட, அதற்கு வழக்கமான நீர்ப்பாசனம் மற்றும் கவனித்துக்கொள்ளும் பொறுப்பை, காவல் துறை அதிகாரிக்கு மாஜிஸ்திரேட் கட்டளையிடுகிறார்.
காவல்துறை மாற்றப்பட்ட அறிக்கையை தாக்கல் செய்வதை தாமதப்படுத்துகிறது. கிராமத்தில் உள்ள மாயாண்டியின் உறவினர்கள் (வயலுக்கு தண்ணீர் பாய்ச்சிக் கொண்டிருக்கும்) போலீஸ் கான்ஸ்டபிளை பார்த்து இரக்கப்பட்டு, அந்தப் பணியை தாங்களாகவே செய்ய சம்மதிக்கிறார்கள். பூச்சிகள் பயிரை தாக்கும் போது, மாயாண்டி பாரம்பரிய தெளிப்பு மூலம் அவற்றை எவ்வாறு கட்டுப்படுத்துவது என்று அறிவுறுத்துகிறார். ஆனால் கிராம உறவினரோ ரசாயன பூச்சிக்கொல்லியை தெளித்து விடுகிறார். மாயாண்டி தனது விசாரணைக்காகக் காத்திருக்கும் போது தப்பித்து, பயிர் அழிக்கப்பட்டதைக் கண்டுபிடிகிறார். மாஜிஸ்திரேட் மாயாண்டியை விரைவாக விடுவிப்பதற்கு முயற்சி செய்கிறார். அதே நேரத்தில் ஒரு புதிய பயிரை பயிரிடுவதற்கும், பண்டிகைக்கு சரியான நேரத்தில் வளர்ப்பதற்கும் ஆதரவை உறுதிசெய்கிறார்.
ஒரு விவசாயியின் வியர்வை துளி, கண்ணீர் துளியாய் – கடைசி விவசாயி
ராமையா கதாபாத்திரத்தில் விஜய் சேதுபதி (தயாரிப்பாளர்) பைத்தியம் பிடித்தாற்போல் நடித்துள்ளார். தனது நிலத்தை நிதி நிறுவனத்திற்கு விற்று வாங்கிய யானையுடன் வலம் வருகிறார் யோகி பாபு.
கலப்பின விதைகள், ரசாயன பூச்சிக்கொல்லி மருந்து, தொழில்துறை கால்நடை தீவனம் ஆகியவை விவசாயிகள் பலரது வாழ்வாதாரத்தை அழிக்கின்றன என்பதை அழுத்தமாய் கூறியுள்ளது இப்படம்.
85 வயதிலும் தனது யதார்த்தமான நடிப்பினை வெளிப்படுத்திய நளந்தா(லேட்) தாத்தாவிற்கு அன்பு வணக்கங்கள்.
